05-03-2007, 04:01 PM
Een vriend van mij schrijft blogs op voetbal.nl, vandaag een mooi stuk over FC Twente:
----------
Een magisch middenveld
Magische middenvelden. De voetbalgeschiedenis kent enkele fraaie voorbeelden. Frankrijk in 1984 met Alain Giresse, Luis Fernández, Jean Tigana en Michel Platini. Of Brazilië in 1982 met Zico, Sócrates, Toninho Cerezo en Roberto Falcão. Een niveau lager brachten FC Twente-spelers Frans Thijssen, Arnold Mühren en Kick van der Vall de Nederlandse liefhebber halverwege de jaren zeventig in vervoering. Twente heeft weer zoââ¬â¢n trio.
Vrijdagavond lieten de Tukkers NEC in Nijmegen kansloos en ze deden dat met bij vlagen prachtig positiespel. Tikkie breed, tikkie terug, tikkie vooruit, breed, terug, vooruit, terug, vooruit, breed, terug, vooruit... Orlando Engelaar, Ismail Aissati en Karim El Ahmadi zijn in staat om de bal minutenlang rond te spelen zonder ook maar enig moment zenuwachtig te worden. Een schitterend schouwspel.
Stuk voor stuk compleet en samen meer dan de som der delen. Dat zijn Engelaar, Aissati en El Ahmadi. De drie wisselen constant van positie en drijven de tegenstander daarmee tot wanhoop. Totaalvoetbal in Tukkerland. En dan zit Otman Bakkal nog op de bank. Deze speler van Jong Oranje, die na de komst van Aissati zijn basisplaats verloor, maakt het Twentse middenveld met zijn diepgang en scorend vermogen nog rijker.
Zal het huidige middenveld over dertig jaar net zo tot de verbeelding spreken als het trio van dertig jaar geleden? Nee, daarvoor blijft PSV-huurling Aissati waarschijnlijk te kort. Maar met een plek in de (voorronde) van de Champions League blijft dit middenveld wel altijd op het netvlies van de Twente-fan staan.
----------
Een magisch middenveld
Magische middenvelden. De voetbalgeschiedenis kent enkele fraaie voorbeelden. Frankrijk in 1984 met Alain Giresse, Luis Fernández, Jean Tigana en Michel Platini. Of Brazilië in 1982 met Zico, Sócrates, Toninho Cerezo en Roberto Falcão. Een niveau lager brachten FC Twente-spelers Frans Thijssen, Arnold Mühren en Kick van der Vall de Nederlandse liefhebber halverwege de jaren zeventig in vervoering. Twente heeft weer zoââ¬â¢n trio.
Vrijdagavond lieten de Tukkers NEC in Nijmegen kansloos en ze deden dat met bij vlagen prachtig positiespel. Tikkie breed, tikkie terug, tikkie vooruit, breed, terug, vooruit, terug, vooruit, breed, terug, vooruit... Orlando Engelaar, Ismail Aissati en Karim El Ahmadi zijn in staat om de bal minutenlang rond te spelen zonder ook maar enig moment zenuwachtig te worden. Een schitterend schouwspel.
Stuk voor stuk compleet en samen meer dan de som der delen. Dat zijn Engelaar, Aissati en El Ahmadi. De drie wisselen constant van positie en drijven de tegenstander daarmee tot wanhoop. Totaalvoetbal in Tukkerland. En dan zit Otman Bakkal nog op de bank. Deze speler van Jong Oranje, die na de komst van Aissati zijn basisplaats verloor, maakt het Twentse middenveld met zijn diepgang en scorend vermogen nog rijker.
Zal het huidige middenveld over dertig jaar net zo tot de verbeelding spreken als het trio van dertig jaar geleden? Nee, daarvoor blijft PSV-huurling Aissati waarschijnlijk te kort. Maar met een plek in de (voorronde) van de Champions League blijft dit middenveld wel altijd op het netvlies van de Twente-fan staan.
[b]"Niets is geheel waar, en zelfs dat niet".[/b]