07-01-2008, 08:41 PM
Chemie op het Twentse middenveld
TUBBERGEN - Karim El Ahmadi en de band met de aanvoerder.
Soms zijn er van die momenten dat Karim El Ahmadi en Orlando Engelaar samen even wegdromen. Dan mijmeren ze er op los en komen ze tot de conclusie dat het toch fantastisch zou zijn als ze nog jaren met elkaar op een middenveld zouden spelen. Wie puur naar de lengte van hun contracten kijkt bij FC Twente, weet dat die wens best in vervulling kan gaan. Maar wie de praktijk van de voetballerij kent, zal beseffen dat de kans groter is dat het prachtduo over niet al te lange tijd uit elkaar valt als een verwelkte roos. Er komt een dag dat ze niet meer te behouden zijn voor Twente. En die dag komt steeds dichterbij.
El Ahmadi heeft het zichzelf wel eens af gevraagd: hoe zou het toch zijn op een middenveld zonder Engelaar? Zonder die lange regisseur uit Rotterdam, die hem de weg wijst, uit de wind houdt en beter maakt. El Ahmadi weet nu al dat hij niet snel een speler zal ontmoeten met wie hij zo'n klik heeft. El Ahmadi hoeft in het veld niet eens te kijken om te weten waar zijn aanvoerder zich bevindt. Dat noemen ze nou chemie. Het onzichtbare touwtje dat twee spelers verbindt.
Zaterdag tegen Veendam zijn ze al even gescheiden, maar dat komt omdat Engelaar ziek is. Het is mooi om te zien dat El Ahmadi bij de afwezigheid van na de pauze de aanvoerdersband draagt. Ook al is het maar een vriendschappelijk potje, het zegt wel degelijk iets dat hij het jonge spul moet leiden. Het jochie is op weg een meneer te worden.
El Ahmadi/Engelaar: er is al wel eens geopperd dat er dit seizoen geen beter middenveldduo in Nederland te vinden is. Dat is geen al te gewaagde veronderstelling. Samen belichamen ze de gratie van Twente. Zie de souplesse en het gemak waarmee ze de macht in een wedstrijd naar zich toe trekken, zie de controle, de speelsheid en die opvallende combinatie van intuïtie en tactische discipline. Er is nog geen ploeg in Nederland geweest die de schoonheid van die twee heeft weten te ontrafelen. Als El Ahmadi en Engelaar in vorm zijn, bepalen zij het ritme van de bal.
Wat ze bindt? Gewoon ouderwets plezier. In de tijd dat de sport door alle verstikkende belangen steeds verder afdrijft van de essentie, koesteren zij nog dat ultieme gevoel van vroeger van het schoolpleintje. Plezier maken, plezier hebben en plezier uitstralen. Ziehier de basis van hun band.
Drie jaar geleden was hij nog dicht bij een overgang naar AGOVV, nu de transfermarkt is geopend, zingt de naam El Ahmadi rond in de hoogste kringen. Ajax, AZ en Feyenoord; hij weet dat de grote clubs hem volgen. Ze doen maar. El Ahmadi zegt er niet mee bezig te zijn, omdat hij het seizoen sowieso afmaakt in Enschede.
Wat er daarna gebeurt? El Ahmadi kan slechts gissen. Natuurlijk wil hij naar de top, maar hij weet ook dat het geen straf is om onder deze trainer met deze spelersgroep bij Twente te blijven. Hij zou de komende jaren best een rol in de ambitie van de club willen spelen. Bovendien lonkt dat stadion...spelen voor 25.000 Tukkers; dat moet prachtig zijn voor een kind van de stad.
En mocht het ooit toch tot een transfer komen, dan hoopt hij stiekem dat hij Engelaar aan zijn zijde treft. Maar zelfs dan weet hij een ding al zeker: zo mooi als ze het nu hebben bij Twente, zo mooi kan het haast niet meer worden. Die conclusie hebben ze met zijn tweeën allang getrokken.
TUBBERGEN - Karim El Ahmadi en de band met de aanvoerder.
Soms zijn er van die momenten dat Karim El Ahmadi en Orlando Engelaar samen even wegdromen. Dan mijmeren ze er op los en komen ze tot de conclusie dat het toch fantastisch zou zijn als ze nog jaren met elkaar op een middenveld zouden spelen. Wie puur naar de lengte van hun contracten kijkt bij FC Twente, weet dat die wens best in vervulling kan gaan. Maar wie de praktijk van de voetballerij kent, zal beseffen dat de kans groter is dat het prachtduo over niet al te lange tijd uit elkaar valt als een verwelkte roos. Er komt een dag dat ze niet meer te behouden zijn voor Twente. En die dag komt steeds dichterbij.
El Ahmadi heeft het zichzelf wel eens af gevraagd: hoe zou het toch zijn op een middenveld zonder Engelaar? Zonder die lange regisseur uit Rotterdam, die hem de weg wijst, uit de wind houdt en beter maakt. El Ahmadi weet nu al dat hij niet snel een speler zal ontmoeten met wie hij zo'n klik heeft. El Ahmadi hoeft in het veld niet eens te kijken om te weten waar zijn aanvoerder zich bevindt. Dat noemen ze nou chemie. Het onzichtbare touwtje dat twee spelers verbindt.
Zaterdag tegen Veendam zijn ze al even gescheiden, maar dat komt omdat Engelaar ziek is. Het is mooi om te zien dat El Ahmadi bij de afwezigheid van na de pauze de aanvoerdersband draagt. Ook al is het maar een vriendschappelijk potje, het zegt wel degelijk iets dat hij het jonge spul moet leiden. Het jochie is op weg een meneer te worden.
El Ahmadi/Engelaar: er is al wel eens geopperd dat er dit seizoen geen beter middenveldduo in Nederland te vinden is. Dat is geen al te gewaagde veronderstelling. Samen belichamen ze de gratie van Twente. Zie de souplesse en het gemak waarmee ze de macht in een wedstrijd naar zich toe trekken, zie de controle, de speelsheid en die opvallende combinatie van intuïtie en tactische discipline. Er is nog geen ploeg in Nederland geweest die de schoonheid van die twee heeft weten te ontrafelen. Als El Ahmadi en Engelaar in vorm zijn, bepalen zij het ritme van de bal.
Wat ze bindt? Gewoon ouderwets plezier. In de tijd dat de sport door alle verstikkende belangen steeds verder afdrijft van de essentie, koesteren zij nog dat ultieme gevoel van vroeger van het schoolpleintje. Plezier maken, plezier hebben en plezier uitstralen. Ziehier de basis van hun band.
Drie jaar geleden was hij nog dicht bij een overgang naar AGOVV, nu de transfermarkt is geopend, zingt de naam El Ahmadi rond in de hoogste kringen. Ajax, AZ en Feyenoord; hij weet dat de grote clubs hem volgen. Ze doen maar. El Ahmadi zegt er niet mee bezig te zijn, omdat hij het seizoen sowieso afmaakt in Enschede.
Wat er daarna gebeurt? El Ahmadi kan slechts gissen. Natuurlijk wil hij naar de top, maar hij weet ook dat het geen straf is om onder deze trainer met deze spelersgroep bij Twente te blijven. Hij zou de komende jaren best een rol in de ambitie van de club willen spelen. Bovendien lonkt dat stadion...spelen voor 25.000 Tukkers; dat moet prachtig zijn voor een kind van de stad.
En mocht het ooit toch tot een transfer komen, dan hoopt hij stiekem dat hij Engelaar aan zijn zijde treft. Maar zelfs dan weet hij een ding al zeker: zo mooi als ze het nu hebben bij Twente, zo mooi kan het haast niet meer worden. Die conclusie hebben ze met zijn tweeën allang getrokken.
[url=http://img72.imageshack.us/my.php?image=58900165zv5.jpg][img]http://img72.imageshack.us/img72/4787/58900165zv5.th.jpg[/img][/url]