TWE-AJX

[waf]

Menno Pot heeft er verstand van!

Ajax en het ‘realisme’
Uitgegeven: 3 november 2008 9:56
Laatst gewijzigd: 3 november 2008 10:00

Omdat Ajax al op zaterdagavond speelde en ik dus een vrije zondag had, heb ik eens wat rondgesnuffeld op discussiefora van Twente- en Ajax-supporters. De gemiddelde opinie: “Wat speelde Ajax in de Grolsch Veste een Ajax-onwaardig afbraakvoetbal! Wat een geniepige catenaccio-overwinning!”

De Twente-supporters waren tamelijk unaniem. De Ajax-supporters niet (sommigen namen het op voor het ‘realisme’ van Marco van Basten), maar ook aan onze kant werd veel geklaagd. Er zijn Ajax-supporters die mooi voetbal niet een secundaire eis vinden (ondergeschikt aan het hoofddoel: winnen), maar een primaire eis. Een doel op zichzelf.

Volkomen schijt
Hoe ik daarover denk? Welnu: ik heb vol-ko-men schijt aan dat soort purisme. Liever mooi verliezen dan lelijk winnen? Dikke doei! Misschien als je net drie landstitels op rij hebt veroverd. Dan kun je je dat soort ijdelheid permitteren. Maar nu? Een trainer die Ajax laat winnen, heeft gelijk. Makkelijk zat.

Ik heb genóten, zaterdagavond, en weet je waarom? Omdat Ajax zich manifesteerde als een team, dat simpelweg had besloten om niet opzij te stappen voor het sterker geachte Twente, de club waarvan heel Nederland stiekem verwachtte dat hij Ajax wel even een kletsende klap om de oren zou geven.

Mouwen opstropen
Niemand gaf een rooie cent voor Ajax, maar de ploeg deed alles wat tegen Heerenveen werd verzuimd: concentreren, mouwen opstropen, knokken voor elke meter, wachten op de kansjes en daar het maximale rendement uit halen. PSV werd seizoenen achtereen de hemel in geprezen voor dat soort voetbal.

Mogen wij ook een keer, in één van de zwaarste uitwedstrijden van het jaar, op een gure novemberavond, tegen een ploeg die boven ons stond, bij afwezigheid van tien geblesseerden én een geschorste Suárez?

Realisme
Dat het me koud laat wat er over het ‘realisme’ van Ajax gedacht, beweerd en geschreven wordt, heeft ook te maken met het feit dat Ajax het toch nooit goed kan doen.

Naar aanleiding van het vorige seizoen heeft de voltallige voetbalpers maandenlang geconstateerd dat Ajax niet meer superieur is, dat het kwalitatief allemaal niet overhoudt, dat Ajax nauwelijks nog beter is dan clubs als Twente, Groningen, Heerenveen en AZ, en dat er van ‘hogeschoolvoetbal’ allang geen sprake meer is.

Kwalitatief
Allemaal waar. Volledig mee eens. We zijn niet zo heel veel beter meer dan de rest. Echter: als een journalist dat een keer of tien keer geschreven heeft, laat ‘ie het dan ook eens als uitgangspunt nemen bij het beoordelen van een door blessures gedecimeerd Ajax, in een uitwedstrijd tegen het hoger geklasseerde FC Twente.

Als het kwalitatief matige, dolende en door een optocht van provincieclubs voorbijgestreefde Ajax met 0-2 wint bij dat frisse, sterke, uitgebalanceerde FC Twente, dan is dat toch verduveld knap, dacht ik zo.

Verwende ballerina’s
Toen Ajax zich met 5-2 liet afrossen door Heerenveen, waren ze hooghartige, verwende ballerina’s, die door een superieure opponent hardhandig op hun tekortkomingen waren gewezen. Vervolgens stellen we ons een keer bescheiden op, bewust van onze tekortkomingen, is het wéér niet goed.

De galavoorstellingen van 1995 en 1996 zijn nog altijd de norm waaraan Ajax (kennelijk) wekelijks moet voldoen. Als we die norm uitdragen en ermee uitglijden, is het de misplaatste hoogmoed van een club die in het verleden leeft. Als we zeggen: ‘dat was toen’ en bescheidenheid als grondhouding nemen, is het weer ‘Ajax-onwaardig’.

Inspriratie
Kortom: dikke lul, het zal allemaal wel. Als supporter eis ik vooral dat Ajax me inspireert. Ik wil dat er, op de een of andere manier, een vonk overslaat van de ploeg naar mij. Dat gebeurde zaterdagavond.

De afstand tussen Ajax en de supporters was even heel klein. We waren één. We waren underdog. En we wonnen, op de manier die óns onder de gegeven omstandigheden even het beste leek.

Déze passie wil ik voelen, Ajax. Hou dit vast. Dat mooie voetbal komt wel weer eens.

Mazzel!

ik kan me volledig vinden in de woorden van deze sjaak, hoef, maar ook jij verklaarde in het verleden altijd je liefde voor ajakkes met 'het mooie voetbal'.

en als ik dan zei: mij interesseert het worst hoe feyenoord speelt, als ze maar winnen kreeg ik steevast te horen: ja, dat zou ik ook zeggen als ik feyenoordsupporter was.

ik houd het maar op voortschrijdend inzicht. :razz: