08-01-2009, 12:07 PM
Gazza leeft
Uitgegeven: 6 januari 2009 9:29
Laatst gewijzigd: 6 januari 2009 9:29
Paul Gascoigne leeft nog. Nog even. Gisteren op de Britse buis: de documentaire 'Surviving Gazza'. Anderhalf uur afscheid van een alcoholistische psychoot die in een ver verleden een van de geniaalste voetballers van zijn generatie was.
Gazza leeft nog. Letterlijk dan; figuurlijk is hij al lang en breed begraven. Hij is opgegeven. De hoop dat hij zijn leven nog op de rails krijgt, is vervlogen. Zijn zoon: ââ¬ËBinnenkort is hij dood. We verkwisten onze tijd. Ik wil niet langer tranen aan hem verspillen.ââ¬â¢
Het klinkt als de uitspraak van een verbitterde oude man, maar Gascoigne jr. is twaalf jaar oud. In die twaalf jaar heeft hij al zo vaak afscheid van zijn vader genomen dat het hem geen moeite meer kost. Gazza is zijn papa niet meer. Gazza is een gestoorde junk die op zijn papa lijkt.
Boulevardkranten
De Britse boulevardkranten krijgen geen genoeg van de teloorgang van de oude ster. Gazza op de voorpagina: dat verkoopt. En het kost nauwelijks iets - hooguit een fotograaf op de stoep bij de psychiatrische inrichting of het hotel waar hij verblijft.
En een paar centen voor een quote van een verpleegster of kamermeisje. Gazza-nieuws hoeft niet gemaakt te worden. Dat doet Gazza zelf wel.
Krantenkoppen
Een kleine greep uit de krantenkoppen van het laatste jaar. Gascoigne heeft maagzweer. Gazza opgepakt en gedwongen opgenomen in psychiatrische inrichting. Gazzaââ¬â¢s enige vrienden zijn speelgoedpapegaaien. Gazza drinkt vijftig blikjes Red Bull per dag.
Gazza doet zelfmoordpoging. Gazza overleden. Gazza: ââ¬ËNee hoor, ik ben niet dood.ââ¬â¢ Gazza opnieuw opgenomen in inrichting. Enzovoorts. Golf na golf van Gazza-nieuws, iedere dag hilariteit en sensatie. De wereld kijkt smalend toe hoe een geniale gek langzaam maar zeker verandert in een dode gek.
Dagtaak
Gazza leeft nog. Het is een wonder, maar hij leeft nog. Hij heeft er een dagtaak aan om zichzelf tot de grond toe kapot te maken met alcohol, anorexia, obesitas, drugs en zelfmoordpogingen, maar er staat nog altijd geen grafzuil op zijn buik. Zelf zegt hij: ââ¬ËMijn vriend Jimmy Five Bellies zegt dat ik meer levens heb dan een kat. Maar dit is de laatste die ik heb.ââ¬â¢
Gazza leeft nog. Op de één of andere onnavolgbare wijze heeft hij 2008 overleefd. De kans dat hij 2010 haalt is net zo groot als de kans dat een Brit volgende week de Elfstedentocht wint. Zijn kist is al besteld, de muziek voor zijn begrafenis is al uitgekozen. Zal wel iets van ââ¬ËCandles in the Windââ¬â¢ worden. Dan kan het hele land zo lekker nostalgisch meejanken. Nog een laatste keer profiteren van zijn teloorgang.
Maradona
Het verhaal van Gazza doet me denken aan het verhaal van een andere zelfdestructieve voetbalgek die ook al door iedereen was doodgeschreven en doodgekeken: Diego Maradona. Niemand die meer een cent voor zijn kansen gaf na zijn zoveelste alcohol- of cokeoverdosis. En kijk waar Diego nu staat: fier langs de lijn in plaats van met zijn neus erboven. Als bondscoach van zijn land.
Bondscoach als Melkert-baan, om een gevallen ster uit de goot te vissen. Dat moet in Engeland toch ook kunnen? Weg met huidige bondscoach Fabio Capello. 2010, WK in Zuid-Afrika: Engeland met Gascoigne aan het roer. Voetbalploeg uit de goot met een coach uit de goot: ideale combinatie. Overlevingsmentaliteit en geniale ingevingen verzekerd.
Engeland wordt wereldkampioen. Want Gazza lééft.
©NUsport/Thijs Zonneveld
Uitgegeven: 6 januari 2009 9:29
Laatst gewijzigd: 6 januari 2009 9:29
Paul Gascoigne leeft nog. Nog even. Gisteren op de Britse buis: de documentaire 'Surviving Gazza'. Anderhalf uur afscheid van een alcoholistische psychoot die in een ver verleden een van de geniaalste voetballers van zijn generatie was.
Gazza leeft nog. Letterlijk dan; figuurlijk is hij al lang en breed begraven. Hij is opgegeven. De hoop dat hij zijn leven nog op de rails krijgt, is vervlogen. Zijn zoon: ââ¬ËBinnenkort is hij dood. We verkwisten onze tijd. Ik wil niet langer tranen aan hem verspillen.ââ¬â¢
Het klinkt als de uitspraak van een verbitterde oude man, maar Gascoigne jr. is twaalf jaar oud. In die twaalf jaar heeft hij al zo vaak afscheid van zijn vader genomen dat het hem geen moeite meer kost. Gazza is zijn papa niet meer. Gazza is een gestoorde junk die op zijn papa lijkt.
Boulevardkranten
De Britse boulevardkranten krijgen geen genoeg van de teloorgang van de oude ster. Gazza op de voorpagina: dat verkoopt. En het kost nauwelijks iets - hooguit een fotograaf op de stoep bij de psychiatrische inrichting of het hotel waar hij verblijft.
En een paar centen voor een quote van een verpleegster of kamermeisje. Gazza-nieuws hoeft niet gemaakt te worden. Dat doet Gazza zelf wel.
Krantenkoppen
Een kleine greep uit de krantenkoppen van het laatste jaar. Gascoigne heeft maagzweer. Gazza opgepakt en gedwongen opgenomen in psychiatrische inrichting. Gazzaââ¬â¢s enige vrienden zijn speelgoedpapegaaien. Gazza drinkt vijftig blikjes Red Bull per dag.
Gazza doet zelfmoordpoging. Gazza overleden. Gazza: ââ¬ËNee hoor, ik ben niet dood.ââ¬â¢ Gazza opnieuw opgenomen in inrichting. Enzovoorts. Golf na golf van Gazza-nieuws, iedere dag hilariteit en sensatie. De wereld kijkt smalend toe hoe een geniale gek langzaam maar zeker verandert in een dode gek.
Dagtaak
Gazza leeft nog. Het is een wonder, maar hij leeft nog. Hij heeft er een dagtaak aan om zichzelf tot de grond toe kapot te maken met alcohol, anorexia, obesitas, drugs en zelfmoordpogingen, maar er staat nog altijd geen grafzuil op zijn buik. Zelf zegt hij: ââ¬ËMijn vriend Jimmy Five Bellies zegt dat ik meer levens heb dan een kat. Maar dit is de laatste die ik heb.ââ¬â¢
Gazza leeft nog. Op de één of andere onnavolgbare wijze heeft hij 2008 overleefd. De kans dat hij 2010 haalt is net zo groot als de kans dat een Brit volgende week de Elfstedentocht wint. Zijn kist is al besteld, de muziek voor zijn begrafenis is al uitgekozen. Zal wel iets van ââ¬ËCandles in the Windââ¬â¢ worden. Dan kan het hele land zo lekker nostalgisch meejanken. Nog een laatste keer profiteren van zijn teloorgang.
Maradona
Het verhaal van Gazza doet me denken aan het verhaal van een andere zelfdestructieve voetbalgek die ook al door iedereen was doodgeschreven en doodgekeken: Diego Maradona. Niemand die meer een cent voor zijn kansen gaf na zijn zoveelste alcohol- of cokeoverdosis. En kijk waar Diego nu staat: fier langs de lijn in plaats van met zijn neus erboven. Als bondscoach van zijn land.
Bondscoach als Melkert-baan, om een gevallen ster uit de goot te vissen. Dat moet in Engeland toch ook kunnen? Weg met huidige bondscoach Fabio Capello. 2010, WK in Zuid-Afrika: Engeland met Gascoigne aan het roer. Voetbalploeg uit de goot met een coach uit de goot: ideale combinatie. Overlevingsmentaliteit en geniale ingevingen verzekerd.
Engeland wordt wereldkampioen. Want Gazza lééft.
©NUsport/Thijs Zonneveld
[b]"Niets is geheel waar, en zelfs dat niet".[/b]