13-03-2009, 09:29 AM
Grote teams zijn een stuk minder aantrekkelijk dit jaar ivm vorig jaar. Op de 96-draw toernooien is het al helemaal lastig om met gasten te scoren die een 1e ronde moeten spelen, omdat ze er 2 moeten overleven om 45 punten op te leveren, waarbij de 2e ronde ook nog eens gegarandeerd tegen een seed is (die kan er in een 32 / 128 draw nog wel eens uitvliegen).
Eea is wel uit te leggen met een berekening van het % kans op winst in iedere pot, maar dat is al zo vaak gedaan. Feit is dat in het oude puntensysteem al bleek dat je op grotere toernooien voor grotere spelers moet gaan, en gezien de wijzigingen in het puntensysteem is dat alleen maar meer het geval, omdat je in de latere ronden pas weer richting de beloning van vorig jaar komt (deel de punten door 10 en vergelijk met CR systeem) en dan vooral de spelers die winnen (100%), F spelen (86%) of SF (80%). Spelers die er in R16 uitgaan zijn een stuk onaantrekkelijker geworden (60%!). Spelers die er in de hele vroege rondes uitvliegen zijn weer redelijk rendabel en de Q punten voor de 96-draws zijn zelfs gestegen (maar waren wel erg onaantrekkelijk).
Zorg dat je zoveel mogelijk SF's hebt en in ieder geval de winnaar. Welke van de top 4 laat het afweten en wie staat er op zijn SF-spot, en wie is uiteindelijk de sterkste? Een spelers als Giraldo mag je vanwege zijn basis rendabiliteit al niet laten liggen, een speler als Stepanek moet van Djoko gaan winnen om niet minder rendabel te blijven dan een Giraldo die er meteen uitvliegt. Juist in die Steppie-categorie (Cilic, Fish, Gonzo, Nalbi) kun je er maar 5 nemen voor het Nadal-budget of 4 voor een Federer. Die gasten gaan voornamelijk in de QF/R16/R32 sneuvelen en leveren dus 180/90/45 punten op). Dus dan moet je de juiste kiezen anders verlies je terrein. Nadeel van de top 4 is weer dat als die ene die jij kiest faalt jij weer veel terrein kan verliezen. Helemaal geen topper nemen is dus ook een stukje risicospreiding. Deze tactiek wordt door toppers als Monsterachtig, andre en buurs gekozen.
We zullen zien. Ik denk dat het prijskaartje om de nek van Nadal toch te hoog is. Dit prijskaartje is voor een (hoewel al minder) groot deel aan gravelkwaliteiten te danken en hij is op HC zijn geld niet helemaal waard. Omyaca (Federer) en arco (Murray) denken er ook zo over.
Ik zelf vond Murray een logische keuze (prijs/kwaliteit verhouding) maar wist niet van zijn ziekte.
Eea is wel uit te leggen met een berekening van het % kans op winst in iedere pot, maar dat is al zo vaak gedaan. Feit is dat in het oude puntensysteem al bleek dat je op grotere toernooien voor grotere spelers moet gaan, en gezien de wijzigingen in het puntensysteem is dat alleen maar meer het geval, omdat je in de latere ronden pas weer richting de beloning van vorig jaar komt (deel de punten door 10 en vergelijk met CR systeem) en dan vooral de spelers die winnen (100%), F spelen (86%) of SF (80%). Spelers die er in R16 uitgaan zijn een stuk onaantrekkelijker geworden (60%!). Spelers die er in de hele vroege rondes uitvliegen zijn weer redelijk rendabel en de Q punten voor de 96-draws zijn zelfs gestegen (maar waren wel erg onaantrekkelijk).
Zorg dat je zoveel mogelijk SF's hebt en in ieder geval de winnaar. Welke van de top 4 laat het afweten en wie staat er op zijn SF-spot, en wie is uiteindelijk de sterkste? Een spelers als Giraldo mag je vanwege zijn basis rendabiliteit al niet laten liggen, een speler als Stepanek moet van Djoko gaan winnen om niet minder rendabel te blijven dan een Giraldo die er meteen uitvliegt. Juist in die Steppie-categorie (Cilic, Fish, Gonzo, Nalbi) kun je er maar 5 nemen voor het Nadal-budget of 4 voor een Federer. Die gasten gaan voornamelijk in de QF/R16/R32 sneuvelen en leveren dus 180/90/45 punten op). Dus dan moet je de juiste kiezen anders verlies je terrein. Nadeel van de top 4 is weer dat als die ene die jij kiest faalt jij weer veel terrein kan verliezen. Helemaal geen topper nemen is dus ook een stukje risicospreiding. Deze tactiek wordt door toppers als Monsterachtig, andre en buurs gekozen.
We zullen zien. Ik denk dat het prijskaartje om de nek van Nadal toch te hoog is. Dit prijskaartje is voor een (hoewel al minder) groot deel aan gravelkwaliteiten te danken en hij is op HC zijn geld niet helemaal waard. Omyaca (Federer) en arco (Murray) denken er ook zo over.
Ik zelf vond Murray een logische keuze (prijs/kwaliteit verhouding) maar wist niet van zijn ziekte.