De Nederlanders

[kooltje]

Wat Gesink verzweeg, is dat hij op voorspraak van zijn ploeg na de Tirreno-Adriatico een week zijn fiets niet aanraakte om zijn zinnen te verzetten. In de Italiaanse rittenkoers speelden half maart de emoties van het overlijden van zijn vader op. Hij werd geconfronteerd met innerlijke vragen die bij een rouwproces horen. Zelfs dacht Gesink aan afstappen. Zijn vertrouwenspersonen in de ploeg adviseerden hem aan de Adriatische Zee dat het beter was dat hij een week de fiets liet staan.
Toerist
Eigenlijk is het een topprestatie dat Rabo-renner Robert Gesink in zowel de Amstel Gold Race als de Waalse Pijl met de eersten de slotklim opdraaide. Wie zijn palmares van de afgelopen weken ziet, kan alleen maar concluderen dat hij opnieuw wereldtop is. En ook zelf wilde hij woensdag na zijn veertiende plaats in de Waalse Pijl geen enkel excuus opvoeren, omdat deze Ardennenheuvel de krachtverhoudingen eerlijk aangeeft.

Als een toerist toerde hij door Italië. In die dagen werd hij in zijn hoofd weer de wielrenner met de onbegrensde eerzucht, maar verloor hij met het oog op de klassiekers wel essentiële en noodzakelijke trainingsdagen. Menigeen in de ploeg stond versteld hoe Gesink met slechts acht dagen training derde kon worden in de Ronde van het Baskenland. In zijn hoofd was hij weer de oude, maar zijn fysieke vormpeil zat daar beneden zijn niveau in de Tirreno. Vooral qua explosiviteit schoot hij in deze Spaanse rittenkoers tekort.

Gesink hoopte stilletjes dat hij op basis van het Baskenland en met een explosieve training op de Limburgse heuvels woensdags voor de Amstel Gold Race toch die noodzakelijke explosiviteit voor de klassiekers zou halen. Op de Cauberg werd hij zondag door kramp geveld en eindigde hij knap als negende terwijl hij niet voluit kon gaan.
Muur van Huy

Op de Muur van Huy draaide nu een peloton van meer dan negentig renners op, waardoor er vanaf de voet volle bak omhoog werd gesprint. De kracht om daarin met de besten mee te gaan, ontbeerde Gesink. „Rijd ik nu langzamer dan andere jaren of rijdt de rest veel sneller”, vroeg Gesink zich af. „Normaal kom ik door die pijngrens heen, maar nu lukte dat niet. Ik voelde me voor de slotklim nog goed en mijn ploegmaten hadden me goed weten te positioneren. Ik had stiekem ook op meer gehoopt.”

Zondag krijgt Gesink in Luik-Bastenaken-Luik een nieuwe kans om de in bloedvorm verkerende Philippe Gilbert naar de kroon te steken.