19-05-2012, 07:35 PM
Stuk over Thiemo in de Volkskrant vandaag:
AMSTERDAM - Eind 2010 behoorde Thiemo de Bakker nog tot de beste 40 tennissers van de wereld. Woensdag bereikte hij als nummer 398 een dieptepunt door op een Future-toernooi in Spanje te verliezen van David Perez Sanz, die nog eens 400 plaatsen lager staat. 'What the fuck ben ik allemaal aan het doen? Dan schiet het wel even door je kop dat je beter kunt stoppen. Maar als ik in die shit blijf hangen, kom ik niet verder.'Na twee maanden blessureleed kelderde De Bakker nog eens 150 plaatsen op de wereldranglijst. Voorlopig is de voormalige nummer 1 van Nederland veroordeeld tot een trektocht langs de kleinste theaters van de ATP Tour: de 10 duizend dollar 'Futures', waar dolende profs als hij worden opgewacht door gretige tieners als de Spanjaard Perez Sanz.Moedeloos sjokte De Bakker over een achterafbaantje in Valldoreix, waar de spelers zelf hun ballen moesten rapen. 'Het voelde alsof momenteel 800 gasten boven mij staan', vertelt De Bakker. 'Ik kan niet eens meer winnen van een ventje van 18. Zo diep ben ik dus gevallen.'Vorig jaar speelde De Bakker nog in het Philippe Chatrier stadion, het centre court van Roland Garros, in de eerste ronde tegen de Serviër Novak Djokovic, toen de nummer 2 van de wereld.Schrijnender kon zijn verval niet in beeld worden gebracht, in de eerste ronde van Future 12 in Spanje. 'Ik kwam met 5-2 voor en werd angstig', zegt hij. 'Ik stopte met slaan, ging verder achter de baseline staan. Die jongen kwam terug tot 5-5 en toch kreeg ik nog twee setpoints op 6-5. Ook toen heb ik angstig gespeeld, waarna ik de tiebreak verloor. Vanaf 4-2 in de tweede set was het hetzelfde verhaal. Ik miste op belangrijke momenten ballen, waarbij ik me niets kon voorstellen. Ik moet mijn spel terugvinden. Er zit geen lijn in.'Er zijn 'genoeg' momenten geweest dat hij de handdoek wilde werpen, aldus De Bakker: 'Het is waardeloos dat ik alleen Futures kan spelen. En als je dan merkt hoe lastig dat al is? Ik moet ermee leren omgaan. Ik kan wel denken: wat doe ik hier, ik geef die wedstrijd weg. Maar daar heb ik alleen mezelf mee.'Ik moet niet te veel nadenken over waar ik vorig jaar nog stond. Dan maak ik mezelf gek. Ik moet net doen alsof ik mijn debuut maak, alsof ik voor het eerst op de ATP Tour kom. Vergelijken met vroeger werkt niet. Ik geef toe dat het niet gemakkelijk is.'De onbevangenheid van de debutant zag De Bakker in Spanje aan de andere kant van het net. Hij had zojuist de zoveelste revalidatie afgesloten. 'Ik heb twee maanden gesukkeld met mijn voet. Ik kreeg er in februari na mijn partij in Rotterdam weer last van. Ik speelde in maart nog een Challenger in Engeland. Maar de pijn keerde terug. Uit een mri-scan bleek dat er een scheurtje in de pees zat. Toen kon ik weer drie weken niks. Al die tegenslagen vreten aan je. Telkens moest ik opnieuw beginnen.'Fysiek zegt De Bakker weer in orde te zijn. 'Maar ik ben niet top. Ik merk nu dat ik de laatste anderhalf jaar heb gesukkeld met blessures. Ik speelde een week wel en dan weer drie weken niet. Ik heb nul ritme. Ik kan wel blijven trainen, maar partijen helpen mij meer. Ik ben nu eenmaal meer een wedstrijdspeler dan een trainingsbeest.'De Bakker biechtte al eerder op dat hij niet kan leven als een prof. Groente kreeg hij niet naar binnen, hij verzorgde zich slecht. In 2011 liet De Bakker zich 'resetten' bij Fysio Med in Amsterdam. Oud-atleet en conditietrainer Miguel Janssen stelde zijn korte stages bij de Amerikaanse fitnessgoeroe Gil Reyes ter discussie. Alsof De Bakker in Los Angeles een toverdrankje ging halen, dat snel was uitgewerkt. De Bakker zoekt al jaren naar de ideale begeleiding en wordt tijdelijk vergezeld door bondstrainer Raymond Knaap.Hij weigert zichzelf een klootzak te noemen die zijn talent heeft vergooid. 'Wel en niet. Anderhalf jaar geleden heb ik het zelf laten varen. Daarna heeft het niet meegezeten. Ligt het aan mezelf? Aan de manier waarop ik met mijn lichaam ben omgegaan? Ik zat er eind 2010 doorheen. Het werd ook mentaal zwaar. Ik heb ervan geleerd. Dieper kan ik niet zinken. Als ik me terugvecht, maakt het me sterker en zal ik nooit meer zo ver weg zakken als nu.'Komende week behoort De Bakker tot het anonieme legioen goudzoekers op Future 13 in Spanje. Een laatste kans wil hij het niet noemen. 'Dat is een groot woord. Zover wil ik nog niet denken. Ik moet eerst weer leren winnen.'
AMSTERDAM - Eind 2010 behoorde Thiemo de Bakker nog tot de beste 40 tennissers van de wereld. Woensdag bereikte hij als nummer 398 een dieptepunt door op een Future-toernooi in Spanje te verliezen van David Perez Sanz, die nog eens 400 plaatsen lager staat. 'What the fuck ben ik allemaal aan het doen? Dan schiet het wel even door je kop dat je beter kunt stoppen. Maar als ik in die shit blijf hangen, kom ik niet verder.'Na twee maanden blessureleed kelderde De Bakker nog eens 150 plaatsen op de wereldranglijst. Voorlopig is de voormalige nummer 1 van Nederland veroordeeld tot een trektocht langs de kleinste theaters van de ATP Tour: de 10 duizend dollar 'Futures', waar dolende profs als hij worden opgewacht door gretige tieners als de Spanjaard Perez Sanz.Moedeloos sjokte De Bakker over een achterafbaantje in Valldoreix, waar de spelers zelf hun ballen moesten rapen. 'Het voelde alsof momenteel 800 gasten boven mij staan', vertelt De Bakker. 'Ik kan niet eens meer winnen van een ventje van 18. Zo diep ben ik dus gevallen.'Vorig jaar speelde De Bakker nog in het Philippe Chatrier stadion, het centre court van Roland Garros, in de eerste ronde tegen de Serviër Novak Djokovic, toen de nummer 2 van de wereld.Schrijnender kon zijn verval niet in beeld worden gebracht, in de eerste ronde van Future 12 in Spanje. 'Ik kwam met 5-2 voor en werd angstig', zegt hij. 'Ik stopte met slaan, ging verder achter de baseline staan. Die jongen kwam terug tot 5-5 en toch kreeg ik nog twee setpoints op 6-5. Ook toen heb ik angstig gespeeld, waarna ik de tiebreak verloor. Vanaf 4-2 in de tweede set was het hetzelfde verhaal. Ik miste op belangrijke momenten ballen, waarbij ik me niets kon voorstellen. Ik moet mijn spel terugvinden. Er zit geen lijn in.'Er zijn 'genoeg' momenten geweest dat hij de handdoek wilde werpen, aldus De Bakker: 'Het is waardeloos dat ik alleen Futures kan spelen. En als je dan merkt hoe lastig dat al is? Ik moet ermee leren omgaan. Ik kan wel denken: wat doe ik hier, ik geef die wedstrijd weg. Maar daar heb ik alleen mezelf mee.'Ik moet niet te veel nadenken over waar ik vorig jaar nog stond. Dan maak ik mezelf gek. Ik moet net doen alsof ik mijn debuut maak, alsof ik voor het eerst op de ATP Tour kom. Vergelijken met vroeger werkt niet. Ik geef toe dat het niet gemakkelijk is.'De onbevangenheid van de debutant zag De Bakker in Spanje aan de andere kant van het net. Hij had zojuist de zoveelste revalidatie afgesloten. 'Ik heb twee maanden gesukkeld met mijn voet. Ik kreeg er in februari na mijn partij in Rotterdam weer last van. Ik speelde in maart nog een Challenger in Engeland. Maar de pijn keerde terug. Uit een mri-scan bleek dat er een scheurtje in de pees zat. Toen kon ik weer drie weken niks. Al die tegenslagen vreten aan je. Telkens moest ik opnieuw beginnen.'Fysiek zegt De Bakker weer in orde te zijn. 'Maar ik ben niet top. Ik merk nu dat ik de laatste anderhalf jaar heb gesukkeld met blessures. Ik speelde een week wel en dan weer drie weken niet. Ik heb nul ritme. Ik kan wel blijven trainen, maar partijen helpen mij meer. Ik ben nu eenmaal meer een wedstrijdspeler dan een trainingsbeest.'De Bakker biechtte al eerder op dat hij niet kan leven als een prof. Groente kreeg hij niet naar binnen, hij verzorgde zich slecht. In 2011 liet De Bakker zich 'resetten' bij Fysio Med in Amsterdam. Oud-atleet en conditietrainer Miguel Janssen stelde zijn korte stages bij de Amerikaanse fitnessgoeroe Gil Reyes ter discussie. Alsof De Bakker in Los Angeles een toverdrankje ging halen, dat snel was uitgewerkt. De Bakker zoekt al jaren naar de ideale begeleiding en wordt tijdelijk vergezeld door bondstrainer Raymond Knaap.Hij weigert zichzelf een klootzak te noemen die zijn talent heeft vergooid. 'Wel en niet. Anderhalf jaar geleden heb ik het zelf laten varen. Daarna heeft het niet meegezeten. Ligt het aan mezelf? Aan de manier waarop ik met mijn lichaam ben omgegaan? Ik zat er eind 2010 doorheen. Het werd ook mentaal zwaar. Ik heb ervan geleerd. Dieper kan ik niet zinken. Als ik me terugvecht, maakt het me sterker en zal ik nooit meer zo ver weg zakken als nu.'Komende week behoort De Bakker tot het anonieme legioen goudzoekers op Future 13 in Spanje. Een laatste kans wil hij het niet noemen. 'Dat is een groot woord. Zover wil ik nog niet denken. Ik moet eerst weer leren winnen.'
Zelfs hier lukt het je nog niet om top 10 te eindigen...