Taalergernissen

[Mukkus]

tja maar wat nou als zijn beroep oorlogscameraman is?

Dan geef je al een specifieke toevoeging aan het algemene beroep van cameraman en die stond er niet bij. Verpleegster of arts zijn, an sich, ook geen gevaarlijk beroepen, maar als je voor Artsen zonder Grenzen werkt wordt het, door je werkomstandigheden, ineens een stuk linker.

Hmmm....staat meteen in het goede topic....of volg je nu een LOI-cursus 'turks voor beginners'?

Het WERK is ook anders. Lingo: Alles is vooraf vastgelegd, degene die praat komt in beeld, degene die een woord roept / spelt komt in beeld, groene bal in beeld, rode bal in beeld (=beelden maken). Dat heet een draaiboek.

In Georgie is geen draaiboek. Daar is de cameraman aangewezen op zijn ervaring. creativiteit en vindingrijkheid. Daarbij neemt hij risico's om zijn werk (=beelden maken) te doen.

In beide gevallen maken ze beelden, alleen nemen dit soort cameramensen meer risico's. Ze hadden ook beelden kunnen maken vanaf de 16e etage van een hotel in Tblisi...maar ze hebben er voor gekozen om Georgie in te duiken om beelden dichter bij het front te maken. Sommige cameramensen krijgen een half stijve van een groene bal recht in beeld, andere kiezen ervoor de 'perfecte' beelden te schieten in een oorlogsgebied.

Motorrijden is enigszins gevaarlijk. Maar als je met je motor m.b.v. van een schans over 12 bussen gaat springen wordt het echt gevaarlijk. Dat heeft te maken met de grens opzoeken, risico's nemen, de kick en de passie die je hebt.

Dat bedoelen ze met 'het werk werd hem fataal'. Daar horen de werkomstigheden ook bij, maar het zijn niet alleen de werkomstigheden. Ook de thrill, de passie, de kick en de risico's. En misschien we de gouden camera voor de beste reportage.....

Snap je het nu? Of zit jij zo vastgeroest in je 'taalergernissen' dat er geen greintje flexibiliteit of logisch denken meer in je hoofd hebt?
Ik denk het laatste.