Siemens Open

[Overdune]

Die gast is ook gewoon ziek in z'n hoofd. Dit schreef Marcella Mesker een paar jaar terug:

Crazy Däni (nov 2005).

Hij heeft zwart gelakte nagels, zijn haar in een paardenstaart, tatoeages op armen en benen en een piercing in zijn tong. Zijn naam is Daniel Koellerer, hij is 22 jaar, Oostenrijker en neemt een bescheiden plaats in rond de 200ste positie op de wereldranglijst. Hij is verreweg de meest merkwaardige speler die ik ooit in het tenniscircuit heb gezien. Onze kennismaking vond plaats in Scheveningen bij de Siemens Open, het Challengertoernooi dat ik met mijn goede vriend Ivo al weer voor het veertiende jaar organiseer. Meestal zien we op de Metsbanen wereldtalenten voorbijkomen, spelers die nog moeten groeien naar de top, enigszins verlegen, maar oh zo goed met hun racket.

Maar onze vriend Daniel Koellerer valt in een andere categorie, niet die van talent maar van extreem gedrag. Zijn reputatie was hem al vooruit gesneld, want de week voor ons toernooi was hij tijdens een wedstrijd op de vuist gegaan met de Italiaan Luzzi. En wat bleek die speelde ook bij ons! Ivo en ik knepen de billen dus even samen bij de loting, want wat zou er gebeuren als die twee weer tegenover elkaar stonden? We hadden geluk. Paul Logtens was zijn tegenstander en die probeerde in de eerste ronde het hoofd koel te houden tegen de onsportieve, treiterende Koellerer. Dat lukte niet, want Logtens verloor nipt in drie sets. Het werd geen vechtpartij, maar Logtens weigerde wel om de Oostenrijker de hand te schudden na afloop van het duel.

Dat gebeurde ook in de tweede ronde toen ‘Crazy Däni’ tegenover de sympathieke Spanjaard Navarro-Pastor stond. Het was volle bak op baan één en het publiek stond als één man achter de Spanjaard, maar het mocht niet baten. Koellerer beschimpte luidkeels het publiek, de scheidsrechter en vooral zijn tegenstander die bij het missen van een bal werd uitgemaakt voor beginneling en loser! Het publiek wreef zich in de handen, maar Ivo en ik keken elkaar aan. Kon dit allemaal maar? Worden er geen waarschuwingen of penaltypoints meer gegeven of zelfs diskwalificatie overwogen? Kennelijk worden de regels bij Challengertoernooien anders geïnterpreteerd dan op de grote Tour. Maar goed, de telefoon stond wel roodgloeiend want iedereen wilde weten wanneer de gekke Oostenrijker weer zou spelen. Dat was op vrijdag tegen de Georgiër Irakli Labadze. Opnieuw werd baan één het strijdtoneel, we konden zo’n man toch niet op het centrecourt zetten, dat verdiende hij toch niet. De toeschouwers kregen waar voor hun geld. Het werd een uitputtende strijd, waarbij de heren zelfs een pingpongspel aan het net met elkaar speelden. Maar die entertainment was van korte duur, want even later riep Labadze. ”If I lose this match I am gonna kill you!” De beschimpingen over en weer logen er niet om. Ons tweede centrecourt had nog nooit in de veertienjarige geschiedenis van het toernooi zo’n overvolle bezetting gehad. Maar of we blij moeten zijn als onze ‘vriend’ Crazy Däni volgend jaar weer komt. Dat weet ik niet.

Scheldt hij nu nog steeds tegenstanders uit, of is het minder geworden?

[Ad Wim]

Het is volgens mij wel iets minder geworden, en het tennis iets beter. Maar hij heeft nog steeds erg weinig vrienden...

[_Tampie]

Gisteren gedroeg Koellerer zich redelijk netjes hoor. Een keer uit het niets begon hij tegen de netband te slaan, toen stond hij 5-1 voor en de reden ontging mij. Het was een mooie dag tennis, derde sets gezien bij Darcis-Vanek, Chela-Greul en De Bakker-Koellerer. Tussendoor nog even wat van beide dubbelpartijen meegepikt, de Argentijnen wonnen vrij eenvoudig van vd Valk/Bruggeling en Sluiter/Wessels tegen vd Duim/Westerhof was erg vermakelijk, vd Duim/Westherhof stonden uitstekend te dubbelen. Wessels/Sluiter viel enigszins tegen.

[centre court]

Sluiter er hard af tegen Cuevas. Dat is dan niet de Cuevas die wij hebben zien klungelen.

[_Tampie]

Maar wel de Sluiter die ik heb zien klungelen.

[centre court]

Hij was tegen Junaid ook al niet heel best nee.